Πέρασαν κάποιες μέρες που δεν έχω κάνει ανάρτηση, αλλά έλειπα και οι υποχρεώσεις ήταν πολλές.
Το blog αυτό, όμως, σας έχω ξαναπεί ότι είναι το ημερολόγιό μου και όπως έκανα όταν κρατούσα ημερολόγιο ως έφηβη και έγραφα εκ των υστέρων όσα μου είχαν συμβεί όλο το διάστημα που μεσολαβούσε, έτσι και τώρα, θέλω να μοιραστώ μαζί σας μερικές από τις εικόνες που πήρα μαζί μου από το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας.
Ταξίδι στο χωριό λοιπόν, όπου μέσα σε λίγες μέρες έπρεπε να γίνουν τόσα πολλά! Ούτε τα μισά δεν πρόλαβα να κάνω, αλλά δεν έχει σημασία...
Καταρχάς φάγαμε καλά κι επειδή η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται, ο μπαμπάς μου φρόντισε να προμηθευτεί από το φούρνο ζεστές - ζεστές τις αγαπημένες μου μηλίγκες (μην αναρωτιέστε, είναι τοπικό έδεσμα), τις οποίες απόλαυσα παρέα με ένα ποτήρι σοκολατούχο γάλα. Ό,τι και να πω είναι λίγο...
Δυστυχώς έβρεχε κατά το μεγαλύτερο διάστημα και δεν μπορέσαμε να ευχαριστηθούμε τον ερχομό της άνοιξης ή να πετάξουμε τον χαρταετό μας.
Εγώ βέβαια δεν πτοήθηκα και βγήκα στην αυλή για να φωτογραφίσω μερικά λουλούδια, που είχαν "κατεβάσει τα κεφάλια" τους λόγω βροχής.
Ούτε και τα δέντρα πτοήθηκαν και στολίστηκαν φορώντας τα καλά τους!
Κάποια στιγμή η βροχή σταμάτησε και στον γκρίζο ουρανό έλαμψε για λίγο ένα (καλά, όχι ολόκληρο, αλλά ένα κομμάτι) πολύχρωμο ουράνιο τόξο...
Μπορεί να μην απολαύσαμε το καρναβάλι, αλλά διασκεδάσαμε με τον κλόουν...
Φάγαμε τα σαρακοστιανά μας...
Και τα λίγο πιο "γκουρμεδιάρικά" μας...
Ξετρύπωσα και τη βανίλια από το ντουλάπι της μαμάς και μετά από χρόνια γλυκάθηκα με ένα υποβρύχιο...
Ο χώρος μπροστά στο τζάκι αποτέλεσε για άλλη μια φορά το σημείο συγκέντρωσης της οικογένειας, αλλά και αρκετών φίλων, που ήρθαν για να μας δουν.
Κι όταν έφτασε η ώρα του γυρισμού, κάναμε την καθιερωμένη στάση στην Παναγία Σουμελά, πάνω στο ομιχλώδες και παγωμένο Βέρμιο. Είχε βραδιάσει και ο τρούλος ξεχώριζε μες στο σκοτάδι.
Την επόμενη μέρα ξεστολίσαμε και παίξαμε με το κουβάρι από τις πολύχρωμες σερπαντίνες, πριν καταλήξουν στον κάδο της ανακύκλωσης. Και του χρόνου να 'μαστε καλά!
Το blog αυτό, όμως, σας έχω ξαναπεί ότι είναι το ημερολόγιό μου και όπως έκανα όταν κρατούσα ημερολόγιο ως έφηβη και έγραφα εκ των υστέρων όσα μου είχαν συμβεί όλο το διάστημα που μεσολαβούσε, έτσι και τώρα, θέλω να μοιραστώ μαζί σας μερικές από τις εικόνες που πήρα μαζί μου από το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας.
Ταξίδι στο χωριό λοιπόν, όπου μέσα σε λίγες μέρες έπρεπε να γίνουν τόσα πολλά! Ούτε τα μισά δεν πρόλαβα να κάνω, αλλά δεν έχει σημασία...
Καταρχάς φάγαμε καλά κι επειδή η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται, ο μπαμπάς μου φρόντισε να προμηθευτεί από το φούρνο ζεστές - ζεστές τις αγαπημένες μου μηλίγκες (μην αναρωτιέστε, είναι τοπικό έδεσμα), τις οποίες απόλαυσα παρέα με ένα ποτήρι σοκολατούχο γάλα. Ό,τι και να πω είναι λίγο...
Δυστυχώς έβρεχε κατά το μεγαλύτερο διάστημα και δεν μπορέσαμε να ευχαριστηθούμε τον ερχομό της άνοιξης ή να πετάξουμε τον χαρταετό μας.
Εγώ βέβαια δεν πτοήθηκα και βγήκα στην αυλή για να φωτογραφίσω μερικά λουλούδια, που είχαν "κατεβάσει τα κεφάλια" τους λόγω βροχής.
Ούτε και τα δέντρα πτοήθηκαν και στολίστηκαν φορώντας τα καλά τους!
Κάποια στιγμή η βροχή σταμάτησε και στον γκρίζο ουρανό έλαμψε για λίγο ένα (καλά, όχι ολόκληρο, αλλά ένα κομμάτι) πολύχρωμο ουράνιο τόξο...
Μπορεί να μην απολαύσαμε το καρναβάλι, αλλά διασκεδάσαμε με τον κλόουν...
Φάγαμε τα σαρακοστιανά μας...
Και τα λίγο πιο "γκουρμεδιάρικά" μας...
Ξετρύπωσα και τη βανίλια από το ντουλάπι της μαμάς και μετά από χρόνια γλυκάθηκα με ένα υποβρύχιο...
Ο χώρος μπροστά στο τζάκι αποτέλεσε για άλλη μια φορά το σημείο συγκέντρωσης της οικογένειας, αλλά και αρκετών φίλων, που ήρθαν για να μας δουν.
Κι όταν έφτασε η ώρα του γυρισμού, κάναμε την καθιερωμένη στάση στην Παναγία Σουμελά, πάνω στο ομιχλώδες και παγωμένο Βέρμιο. Είχε βραδιάσει και ο τρούλος ξεχώριζε μες στο σκοτάδι.
Την επόμενη μέρα ξεστολίσαμε και παίξαμε με το κουβάρι από τις πολύχρωμες σερπαντίνες, πριν καταλήξουν στον κάδο της ανακύκλωσης. Και του χρόνου να 'μαστε καλά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου