Με κανέλα και πινέλα: Τα πρώτα γενέθλια

Το πρώτο πάρτι γενεθλίων και των δυο παιδιών μου έγινε σε ένα κλίμα "χαμού", γιατί όπως και να το κάνουμε, ένα μωρό δεν σου αφήνει και πολύ ελεύθερο χρόνο. Και όταν θέλεις να περάσουν όλα από τα χέρια σου, τότε ανεβαίνει ο βαθμός δυσκολίας.

Ήρθε επιτέλους η ώρα να σας δείξω κάποια από τα πράγματα που είχα φτιάξει για τα πρώτα γενέθλια της κόρης μου!

Ανήμερα των γενεθλίων της μικρής, γιορτάσαμε μεταξύ μας. Έφτιαξα ένα smash cake, μια τουρτίτσα δηλαδή, που ο σκοπός της ύπαρξή της είναι να την χαλάσει το μωρό, να πασαλειφτεί και να βγάλουμε χαριτωμένες φωτογραφίες. Δεν ήταν παρά ένα απλό κέικ, στο οποίο πρόσθεσα μεγαλύτερη ποσότητα γάλακτος, λιγότερο αλεύρι και λιγότερα αυγά, ώστε να γίνει πιο μαλακό. Το κάλυψα με μπόλικη σαντιγί. Εννοείται ότι δεν χρειάζεται συγκεκριμένη συνταγή, οποιοδήποτε κέικ κάνει τη δουλειά του. Εγώ το έφτιαξα ως εξής:

Υλικά για Smash Cake

150 γρ. μαργαρίνη σε θερμοκρασία δωματίου

1/2 κούπα καλαμποκέλαιο ή ηλιέλαιο

1 και 1/2 κούπα ζάχαρη

3 αυγά

2 βανίλιες

1 και 1/2 κούπα γάλα

1 baking powder

2 και 1/2 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις, κοσκινισμένο

Η εκτέλεση είναι ίδια με ένα απλό κέικ και μπορείτε να την βρείτε εδώ.

Smash cake

Δεν ήθελα να καταστρέψω τα καλά ρούχα του παιδιού, οπότε έφτιαξα κάτι πιο πρόχειρο, που όμως ταίριαζε στην περίσταση. Πάνω σε ένα φανελάκι (λευκό για να καθαρίζει εύκολα), έραψα μια κορδέλα, έτσι ώστε να σχηματίζει τον αριθμό "1":

Η φανέλα με τον αριθμό "1"!

Μετά πήρα ένα κομμάτι από την ίδια κορδέλα και τούλι κομμένο σε λωρίδες, ώστε να φτιάξω μια φουστίτσα:

Χρησιμοποίησα την κορδέλα σαν ζώνη και επάνω της έδεσα τις λωρίδες από το τούλι, ως εξής: δίπλωσα την κάθε λωρίδα στη μέση και κοντά στο σημείο που διπλώνει, έβαλα την κορδέλα, όπως φαίνεται στο κάτωθι σχήμα. Πέρασα τα άκρα της λωρίδας μέσα από τη "θηλιά" που σχηματίζεται στο επάνω μέρος και έσφιξα. Συνέχισα το ίδιο και με τις υπόλοιπες λωρίδες, μέχρι να μπορεί να καλυφθεί η περιφέρεια της μεσούλας της μικρής.

Ενδιάμεσα έδεσα και μερικές κορδελίτσες για χρώμα και έτοιμη η φουστίτσα μας! Περιττό να σας πω ότι η μικρή ξετρελάθηκε και δεν ήθελε να την βγάλει από πάνω της!

Φόρεσα λοιπόν στη μικρή μου τα ρουχαλάκια, την έβαλα να καθίσει σε ένα μέρος μακριά από χαλιά (για ευνόητους λόγους) και αφού της άφησα μπροστά την τούρτα, της τραγουδήσαμε, έσβησε το κεράκι και περιμέναμε τις αντιδράσεις της, με τις φωτογραφικές μηχανές και τις κάμερες στα χέρια. Στην αρχή ήταν διστακτική, αλλά μετά έπεσε με χέρια και με πόδια πάνω στην τούρτα και απ' ό,τι φάνηκε της άρεσε ιδιαίτερα η σαντιγί. Οι φωτογραφίες ήταν τόσο χαριτωμένες και σας συστήνω ανεπιφύλακτα να το κάνετε κι εσείς. Όσο πιο πολύ πασαλείβεται το παιδί, τόσο περισσότερη πλάκα έχει (δεν περίμενα ότι θα το έλεγα ποτέ αυτό)!!!

Μερικές μέρες μετά, γιορτάσαμε τα γενέθλια της Μελίνας με λίγους φίλους και συγγενείς. Ο χρόνος μου ήταν περιορισμένος, οπότε αρκέστηκα σε λίγα και απλά.

Τα μπαλόνια κυριάρχησαν στον στολισμό: στις κουρτίνες έβαλα μικρά μπαλόνια (αυτά που είναι για τις νερόμπομπες), τα οποία τα ένωσα μεταξύ τους στρίβοντας τα άκρα από τα στόμια. Ενδιάμεσα πέρασα κορδέλες, που τις έδεσα σε φιόγκο. Με μία παραμάνα, στερέωσα την κατασκευή στην κουρτίνα. Το αποτέλεσμα ήταν το εξής:

Μπαλόνια στις κουρτίνες.

Με παρόμοιο τρόπο έφτιαξα και λουλούδια από μπαλόνια για τους τοίχους: πρώτα έστριψα τα στόμια των μπαλονιών ανά δυο και μετά τα δυο ζευγάρια μεταξύ τους. Στο κέντρο έβαλα ένα μικρό μπαλονάκι και στερέωσα την κατασκευή στον τοίχο με σελοτέιπ.